Semaver | Sait Faik Abasıyanık

Sait Faik Abasıyanık'ın Seçme Hikayelerinden oluşan ve içerisindeki farklı farklı hikayeleriyle okurlarının dikkatini çeken Semaver'i sizlere bahsetmek istedim. Eğer Semaver'i okuduysanız yorumlar bölümünden görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı unutmayınız.

Ali nihayet iş bulmuştu. Bir haftadır fabrikaya gidiyordu. Annesi de bir iş bulduğuna çok sevinmişti. Her zamanki gibi annesinin seslenmesi üzerine kalktı. Yataktan yemek odasına kucak kucağa geçtiler. Odanın içini kızarmış ekmek kokusu doldurmuştu. Semaver de ne güzel kaynamıştı. Sabahları Ali’nin bir semaver, bir de fabrikanın önünde bekleyen salep güğümü hoşuna giderdi. Kahvaltısını yaptıktan sonra evden çıkıp duraktaki arkadaşları ile buluşurdu ve birlikte fabrikaya giderlerdi. Ali’nin annesine ölüm, komşu hanım gelir gibi geldi. Sabahları oğlunun çayını, akşamları iki kap yemeğini hazırlaya hazırlaya akşamı ediyordu. Arada bir yüreğinin kenarında bir kesiklik, bir ter, bir yumuşaklık hissediyordu. Bir sabah, daha Ali uyanmadan, semaverin başında üzerine bir fenalık gelmiş; yakın sandalyeye çöküvermişti. Çöküş, o çöküş. Ali, fabrika düdüğünün sesiyle uyanıp, yatağından fırladı. Annesini görünce, uyuyor sandı. Omuzlarından tuttu. Dudaklarını, soğumaya yüz tutmuş yanaklarına sürdüğü zaman ürperdi. Annesine sarıldı. Onu kendi yatağına götürdü. Soğumaya başlayan vücudu ısıtmaya çalıştı. Ali komşuya haber verdi. Günlerce, evin boş odalarında gezindi. Bir türlü ağlayamadı. Bir sabah yemek odasında karşı karşıya geldiler. Annesinin semaverini yemek masasının üzerinde gördü. Onu kulplarından tutarak, gözlerin göremeyeceği bir yere koydu. Kendisi bir sandalyeye çöktü. Bol bol, sessiz bir yağmur gibi ağladı. Ve o evde semaver, bir daha kaynamadı. İyi Okumalar!