Hadi Ama Baba! | Christine Nöstlinger

Herkese yeniden merhaba! Bugün biraz farklı bir türden kitap paylaşmak istedim. Gençlik romanlarını her ne kadar çok okumadığım bir tür olsa da şans vermemek elde değil. Tabii ki aralarında güzel dediğim kitaplar çıkıyor. Christine Nöstlinger'in Hadi Ama Baba! kitabı da bu türe rahatlıkla giriyor. İki gün önce Instagram'dan yorumumu paylaşmıştım. Aslında önceden yani buradan paylaşmadan Instagram hesabımdan paylaşmıyorum. Ama önceden okuduğum bir kitap olduğundan dolayı önce o hesaptan paylaşmak istedim. Oradan da güzel yorumlarını esirgemeyen sevgili arkadaşlarıma teşekkür ederek kitabımızı incelemeye başlayabiliriz artık.

Açıkçası beğenerek okuduğum bir kitap değildi. Zaten kitabı önceden okumuştum. Tabii o zamanlarda kitap ilgimi çekmişti. Eğer 13-15 yaşlarında bir okursanız tavsiye ederim fakat bu yaş dışında okurların pek beğeneceğini garanti veremem. Belki beğenirseniz. Yazarın diğer kitaplarını tabii bu kitabı okuduktan sonra bakmadım ama not aldığım bir yazar diyebilirim. Örneğin ''Konuk Değil Baş Belası'' çok güzel ve eğlenceli bir kitaptı. Fakat aynı cümle bu kitap için geçerli değil maalesef. Çerezlik ve hoş bir kitap ama biraz sıkıcı. Şimdiden söyleyeyim. Kitabımızın konusu ise şöyle başlıyor: Gazeteci annesiyle Viyana'da yaşayan Feli mutlu bir gençtir. Annesiyle grafik tasarım firması sahibi babası boşanalı epey olmuştur. Feli'nin yaşamı, arkadaşları ve özellikle yakışıklı Lorenz sayesinde oldukça renklidir. Derken bir gün annesinin, aldığı cazip bir iş teklifi nedeniyle Almanya'ya gideceklerini ve Münih'e yerleşeceklerini öğrenir. Feli, Münih'e gitmeyecektir! Bunun için tek çare, babasıyla oturabilmesidir. Oysa, babasının yaşamında Feli'ye yer yoktur...

Peki siz bu kitabı okudunuz mu? Eğer okuduysanız düşünceleriniz neler, gençlik romanları hakkında neler düşünüyorsunuz? Hak ettiği değeri alabiliyor mu? Yorumlarda buluşalım!

Tüm dünyanın severek okuduğu ödüllü yazar Christine Nöstlinger, günümüzde sayıları giderek artan ayrılmış aileler ve bu ailelerde büyüyen çocukların sorunlarını oldukça genç bir dille ve muzip bir kararlılıkla ele alıyor. Yazar, diğer kitaplarında olduğu gibi, bu kitabında da güçlü bir sosyal eleştiri sunuyor. Yetişkinlerle gençlerin birlikte okuyup, uzun süre keyifle tartışabilecekleri bir başyapıt olarak değerlendirebilir. Kendinize çok iyi bakın, kitapla kalın!

İnsan çocuklardan anlamıyorsa, öğretmen olmamalı!

Hiçbir şey kesinlikle olması gerektiği gibi yürümüyor; bu yüzden alışılmışın epeyce dışında bir gece geçiriyorum...